داستان همیشه این گونه است: دو نگاه و سلیقه متفاوت باعث ارائه دو گروه متمایز از یک محصول می‌شود و فضایی دو قطبی با طرفداران دو آتشه به وجود می‌آید که وصف شاخ‌وشانه‌کشی آن‌ها دیدنی و شنیدنی است.

درست مثل خیلی از دو قطبی‌های دیگر، فضای تبلت‌ها نیز به دو گروه متفاوت تقسیم شد: برخی شرکت‌ها مانند ، نمایشگر 10  اینچی را حداقل اندازه لازم برای ساخت یک تبلت با عملکرد سودمند دانستند و از طراحی نمونه‌های کوچک‌تر خودداری کرده‌اند؛ گروهی دیگر هم، چنین اندازه‌ای را بزرگ می‌دانند و به طراحی تبلت‌های 7  اینچی روی آورده‌اند.

در میان  سازندگان این محصولات، کم هستند شرکت‌هایی که برای تغییر این فضای دو قطبی و ارائه راه‌حلی بینابین اقدامی انجام داده باشند.

سامسونگ یکی از همین شرکت‌ها است که علاوه‌بر عرضه دو تبلت 7 و 10 اینچی از سری گالاکسی، نمونه‌ای 8,9  اینچی خانواده کهکشانی‌ها را نیز معرفی کرده است.

البته، معرفی چنین محصولی مثل راه رفتن روی لبه تیغ است: ممکن است طرفداران هر دو گروه را راضی کند و شاید هم برای هیچ کدام از دو طرف جذابیتی نداشته باشد! پس با این اوصاف، باید منتظر ماند و وضعیت استقبال از این محصول را در آینده‌ای نه چندان دور تماشا کرد. در ادامه به معرفی  و بررسی Galaxy Tab 8.9  خواهیم پرداخت.

سامسونگ پس از عرضه تبلت هفت اینچی خود موسوم به Galaxy Tab 7  برای ساخت دو تبلت دیگر از خانواده کهکشانی‌ها اقدام کرد تا طیف بیشتری از مخاطبان را پوشش داده و از این رهگذر فروش محصولاتش را افزایش دهد.

یکی از اعضای جدید این خانواده Galaxy Tab 8.9 است. تبلتی که تا به امروز با ضخامت 8,9 میلی‌متر، عنوان باریک‌ترین تبلت جهان را به‌خود اختصاص داده و از لحاظ مشخصات فنی، یکی از بهترین‌ها محسوب می‌شود.

سامسونگ گالاکسی تب حاضر با طول تقریبی 231 و عرض 158 میلی‌متر، خاص کاربرانی طراحی شده که تبلت‌های هفت اینچی را کوچک و انواع ده‌‌اینچی را بسیار بزرگ می‌دانند.

دستاورد میانه‌رو سامسونگ را می‌توان جزء طراحی‌های افقی دانست، که سازندگانش تمایل دارند تا کاربران آن را به‌صورت افقی در دست گرفته و استفاده کنند.

موضوعی که محل قرارگیری دوربین دو مگاپیکسلی،  دکمه‌های روشن/خاموش، خروجی صوتی 3,5 میلی‌متری و دکمه‌های تنظیم صدا به‌خوبی آن را آشکار می‌سازد.

اگرچه ممکن است در این مورد اختلاف‌نظرهایی وجود داشته باشد، اما حقیقت آن است که اغلب کاربران، از دوربین جلو، نه برای برقراری تماس‌های تصویری، که برای ثبت تصاویر دسته‌جمعی استفاده کرده و در نتیجه استفاده از آن در حالت افقی به‌مراتب مفیدتر خواهد بود.

به‌رغم قابلیت حمل بسیار بالا، به‌واسطه طراحی خاص و وزن 470 گرمی، هنگام کار با تبلت 8,9 اینچی سامسونگ مشکلی وجود دارد و آن این‌که هنگام استفاده از صفحه کلید به‌خصوص در حالت عمودی کاربر مجبور می‌شود تا با یکی از انگشتانش پشت دستگاه را نگه دارد که این کار برای طولانی ‌مدت ناخوشایند و خسته‌کننده خواهد بود.

در حالی که به‌کارگیری نوعی پایه نگه‌دارنده علاوه‌بر حل این مشکل، می‌توانست تماشای فیلم یا مطالعه کتاب را نیز به‌تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل کند.

سامسونگ، گالاکسی تب 8,9 را به‌مجموعه‌ای از ویژگی‌های روح‌نواز تجهیز کرده که در صدر این مشخصات، می‌توان به قابلیت اتصال به شبکه HSPA+ با سرعت بارگذاری 21 مگابیت در ثانیه یعنی چیزی حدود 160 برابر سرعت سرویس‌های اینترنت‌ خانگی اشاره کرد که درکنار اتصال بی‌سیم نوع a/b/g/n، بلوتوث نگارش 2,1، درگاه کارت‌خوان microSD با پشتیبانی از حافظه‌های تا 32 گیگابایت (علاوه‌بر حافظه داخلی 16 یا 32 گیگابایتی)، حسگرهای مکان‌نما، شتاب‌سنج، نورسنج، قابلیت فیلم‌برداری با وضوح 720 پیکسل، پخش مداوم ویدیوهای با وضوح کامل (1080P) روی نمایشگر800 ×1280 پیکسلی برای ده ساعت، پشتیبانی از فلش و همچنین بهره‌گیری از پردازنده دو هسته‌ای با توان پردازشی یک گیگاهرتز در هر هسته، این تبلت را ازجهت مشخصات و ویژگی‌های فنی به گزینه‌‌ای درخور‌توجه تبدیل می کند.

اما موضوعی که  باید به آن توجه ویژه داشت آن است که مشخصات فنی، تنها سوخت لازم را برای پیمودن نیمی از راه موفقیت برای یک تبلت فراهم کرده وویژگی‌هایی مانند سادگی کاربری، لطافت بصری و از همه مهم‌تر، تنوع برنامه‌های کاربردی هستند که مابقی راه را هموار می‌کنند.

استفاده سامسونگ از سیستم‌عامل آندروئید 3، اگرچه می‌توانست در کنار قدرت و سرعت پاسخ‌گویی پردازنده دو هسته‌ای و نمایشگر پر از رنگ، زیبا و شفاف 8,9 اینچی، گالاکسی‌تب را به تبلتی منحصربه‌فرد تبدیل سازد، اما تعبیه رابط‌کاربری TouchWiz UI نگارش‌4، این رؤیا را تا اندازه‌ای نقش بر آب کرده و شاید زمان آن رسیده که سامسونگ به فکر چاره‌ای اساسی  برای این بخش باشد.

شلوغی بیش از حد صفحه خانگی، امکان انجام یک عمل مشخص از چندین روش متفاوت  که می‌تواند موجب سردرگمی کاربر شود، عدم پشتیبانی از برخی نیازها همچون حذف برنامه‌های پیش‌فرض و بسیاری کاستی‌های دیگر از جمله مواردی هستند که ما را در تصور آینده‌ای درخشان برای این تبلت دچار مشکل می‌کنند.حقیقت دوست‌داشتنی درباره سامسونگ آن است که هرگز دست از تلاش برنداشته است و همواره سعی دارد تا با عرضه محصولاتی متفاوت خود را در بالاترین سطح رقابت حفظ کند.

تلاشی که پس از عرضه نخستین تبلت این شرکت آغاز شده و بدون شک در سال‌های آتی نیز ادامه خواهد داشت. اما ناگفته پیدا است که امروز، اولویت نخست برای هر تولید‌کننده تبلت، طراحی واسط گرافیکی کاربرپسند و فراهم آوردن مجموعه‌ای قابل قبول از انواع برنامه‌های کاربردی است.

موضوعی که سامسونگ با TouchWiz UI و سیستم عامل آندروئید، تا‌کنون به آن دست نیافته است و در نتیجه، سایر زیبایی‌های محصولاتش نیز زیر این سایه سنگین، درخشندگی همیشگی خود را از دست داده‌اند. شاید برای سامسونگ زمان درانداختن طرحی نو فرا رسیده باشد!